Objawy i leczenie grzybicy stóp

24 grudzień 2023

Infekcja grzybicza bardzo często atakuje palce u nóg lub paznokcie. Choroba ta dotyka dorosłych i dzieci. Aby uniknąć przekształcenia patologii w przewlekłą, trzeba znać objawy grzybicy stóp i jak wygląda taka choroba.

Główne objawy choroby

Spośród wszystkich chorób skóry najczęstszą jest grzybica stóp. Możesz zarazić się tą chorobą ignorując podstawowe zasady higieny. Czasami bardzo trudno jest wyleczyć grzyba.

Dla każdej osoby grzyb stóp zaczyna się i rozwija na swój własny sposób. Oto najczęstsze oznaki, po których można rozpoznać grzybicę stóp:

między palcami pojawiają się charakterystyczne pęknięcia;
Grzyb można rozpoznać po charakterystycznym swędzeniu stóp i przestrzeni między palcami;
skóra stóp jest bardzo sucha, często łuszczy się i staje się szorstka;
między palcami pojawiają się pęcherze, które pękają po zniszczeniu;
infekcja może rozprzestrzenić się na sąsiednie obszary;
na skórze pojawiają się czerwonawe plamy, które powodują znaczny dyskomfort;
Grzybicę stóp można rozpoznać także po nieprzyjemnym zapachu.

Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby, należy natychmiast skonsultować się z dermatologiem. Jeśli nie zrobisz tego wcześniej, leczenie grzyba będzie znacznie trudniejsze.

Objawy grzyba w zależności od rodzaju patogenu

Choroba ta rozwija się z powodu różnych rodzajów patogenów. Objawy uszkodzenia stopy będą się różnić w każdym przypadku.

Jeśli na stopach rozwinie się grzyb drożdżakowy, paznokieć stopniowo staje się cieńszy i odkleja się od łożyska. Skóra na stopie jest przekrwiona (przybiera czerwony odcień).
Wraz z rozwojem epidermofitów paznokieć żółknie i pokrywa się plamami. Skóra stóp złuszcza się i wydziela nieprzyjemny zapach. Charakterystycznym objawem tego typu grzybów jest zwiększona suchość skóry.
Gdy pojawi się grzyb pleśniowy, płytka paznokcia może nagle zmienić kolor. Skóra staje się czerwona, jeśli patogen stopniowo rozprzestrzenia się na całą stopę. Osoba jest zaniepokojona swędzeniem, a skóra może pękać. W takim przypadku podczas chodzenia pojawia się ból i inne nieprzyjemne odczucia.

Tylko lekarz może określić rodzaj patogenu. Nie da się tego zrobić w domu. A jeśli będziesz ćwiczyć samoleczenie, możesz tylko sobie zaszkodzić. Twoje nogi będą z tego powodu cierpieć, a grzyb skóry będzie się rozprzestrzeniał coraz bardziej.

Objawy niektórych form grzybów

W zależności od dotkniętego obszaru i stopnia rozwoju wyróżnia się kilka form patologii. Objawy każdego z nich są inne. Znając wczesne objawy choroby stóp, możesz rozpocząć leczenie grzybicy w odpowiednim czasie.

Najczęstszym etapem choroby jest dermatofitoza międzypalcowa. Staje się bardziej aktywny wiosną i latem, kiedy stopy najbardziej się pocą. Pomiędzy palcami pojawiają się pęknięcia i rany. Na ich skórze można zauważyć obecność łusek. Stopa wygląda na całkowicie zdrową. Często osoba odczuwa swędzenie.
W najmniej wyraźnym stopniu pojawia się forma wymazana. Pomiędzy palcami widoczne jest złuszczanie. Na tym etapie choroby ze stóp wydobywa się ostry nieprzyjemny zapach: pojawia się z powodu zwiększonej aktywności bakterii.

Choroba może występować w różnych postaciach. Zapoznajmy się z ich objawami, abyśmy wiedzieli, jak rozpoznać grzyb na stopach i, jeśli się rozwinie, rozpocząć leczenie. Należy pamiętać, że w zaawansowanych stadiach choroby paznokieć ulega całkowitemu zniszczeniu. Przywrócenie go jest prawie niemożliwe.

Typ płaskonabłonkowy

Grzyb ten charakteryzuje się intensywnym złuszczaniem naskórka. Ponadto najbardziej narażone są obszary skóry pomiędzy palcami i bokiem stopy. Nie ma żadnych oznak procesu zapalnego. Na zdjęciu pierwszych oznak grzybicy stóp widoczne są obszary przekrwienia. Grzyb płaskonabłonkowy wygląda następująco:

warstwa rogowa naskórka pogrubia;
skóra błyszczy, czasem staje się gruba;
wzór na skórze staje się wyraźniejszy;
grzyb stopniowo rozprzestrzenia się na palce, całą stopę i atakuje paznokcie;
czasami na naskórku pojawiają się łuski blaszkowate;
Pacjent nie odczuwa żadnych innych nieprzyjemnych wrażeń.

Typ dyshydrotyczny

W przypadku tego grzyba na skórze pojawiają się małe pęcherze wypełnione płynem. Zwykle znajdują się z boku stopy. Następnie stopniowo przesuwają się na wewnętrzną stronę palców. Jak rozpoznać grzyb na stopach typu dyshydrotycznego:

bańka jest zwykle pojedyncza, ale jeśli jest ich wiele, łączą się w jedną dużą;
jeśli nie jest leczony, płyn w pęcherzach stopniowo ciemnieje;
Jeśli pęcherz pęknie, na jego miejscu pojawi się erozja ze skorupą.

W przypadku tego typu grzybicy stóp istnieje bardzo duże ryzyko infekcji bakteryjnej. Zakażenie dostaje się do organizmu poprzez otwarte zmiany skórne.

Typ międzywyprzeniowy

Ten rodzaj grzyba jest najczęstszy. Na początku osoba nie odczuwa żadnych objawów. Do pewnego momentu skóra na palcach nie zmienia się. Następnie pojawiają się pęknięcia i warstwy. Skóra nie jest dotknięta, ale może się pocić.

Kandydoza stóp

Charakterystyczne objawy tej infekcji grzybiczej są następujące:

uszkodzenie dotyczy trzeciego lub czwartego palca;
skóra jest czerwona i opuchnięta;
Wokół zmiany chorobowej znajduje się bąbelek, w którym znajduje się złuszczona warstwa skóry;
W pobliżu znajdują się krosty i pęcherze.

Jeśli infekcja bakteryjna dostanie się na dotknięty obszar, prowadzi do lokalnego wzrostu temperatury. Na skórze nóg zauważalny jest obrzęk. W ciężkich przypadkach osoba doświadcza ogólnej hipertermii.

Objawy grzybicy paznokci

Może to również dotyczyć paznokci u nóg. Chorobę można rozpoznać po następujących objawach.

Wyraźna zmiana koloru płytki paznokcia. W zależności od rodzaju patologii pacjenta, paznokieć przybiera różne odcienie. Czasami może się zmieniać tylko na części płytki paznokcia.
Kruszenie się paznokci. Dzieje się tak tylko w zaawansowanych stadiach. Jeśli paznokieć jest całkowicie zainfekowany, ulega zniszczeniu.
Zmiany w budowie paznokcia.

Istnieje kilka rodzajów grzybicy paznokci, czyli grzybiczej infekcji paznokci.

Atroficzny wygląd. Płytka paznokcia wygląda na bardzo cienką. Ciemnieje, czasem przybierając szarawo-brązowy kolor. Paznokieć stopniowo odkleja się od łożyska. Skóra pod spodem ulega zrogowaceniu i staje się luźna.
W przypadku normotroficznej formy grzyba stóp płytka zmienia swój odcień. Pojawiają się na nim plamy - białe, żółte, zielone, a nawet czarne. Struktura paznokcia nie jest naruszona.
W postaci przerostowej płytka stopniowo gęstnieje i staje się porowata. Dotknięty obszar wygląda bardzo nieestetycznie i w niektórych przypadkach powoduje ból podczas chodzenia. Po bokach kruszy się i zapada bez leczenia.

Niektóre rodzaje grzybicy paznokci

W zależności od stopnia rozprzestrzeniania się choroby wyróżnia się jej formy.

Najczęstsza jest boczna grzybica paznokci. Najpierw na wolnym brzegu paznokcia pojawia się mała żółta plamka. W przyszłości zauważysz, jak się zwiększa, a płytka paznokcia pogrubia. Podczas chodzenia osoba odczuwa dyskomfort. Zauważalne jest rozprzestrzenianie się nieprzyjemnego zapachu. Boczna grzybica paznokci jest trudna do leczenia.
Powierzchowna grzybica paznokci charakteryzuje się uszkodzeniem tylko górnych warstw płytki. Nie gęstnieje, ale z czasem staje się kredowaty.
Najrzadszą postacią choroby jest grzybica podpaznokciowa paznokci. Skóra w fałdzie paznokciowym wyraźnie pogrubia. Paznokieć staje się biały i traci przezroczystość.

Ogólne zasady leczenia

Każde leczenie patologii rozpoczyna się od diagnozy. Dopiero wtedy można przepisać odpowiednie lekarstwo. Samoleczenie zwykle prowadzi do pogorszenia stanu nóg. Zapoznajmy się z najczęstszymi metodami terapii.

Przy pierwszych oznakach infekcji grzybiczej stosuje się specjalne lakiery, plastry, maści i spraye. Należy je stosować długo i zgodnie z instrukcją.
Jeśli terapia miejscowa jest nieskuteczna, przepisywane są złożone leki przeciwgrzybicze. Stosuje się je doustnie.
Chirurgiczne usunięcie dotkniętego paznokcia.
Laseroterapia.
W zaawansowanych postaciach choroby przepisywane są leki ogólnoustrojowe.

Możesz uniknąć wystąpienia nieprzyjemnej choroby, przestrzegając zasad higieny. Należy unikać używania cudzych środków higieny osobistej (ręczników, kapci). Kiedy pojawią się pierwsze oznaki choroby, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Rodzaje grzybicy

Infekcje grzybicze stóp zwykle pojawiają się pomiędzy palcami. Jest to spowodowane przez kilka rodzajów grzybów. Problem ten najczęściej występuje u dorosłych, ponieważ pot dzieci może rozbroić grzyba.

Zmiany grzybicze mogą być różnego typu:

kandydoza – występuje, gdy spada odporność organizmu, najczęściej u kobiet;
epidermofitoza jest chorobą wyłącznie „męską", która rozwija się z powodu nadmiernego pocenia się;
Rubromykoza jest wysoce zaraźliwą postacią, która może wystąpić nawet u małych dzieci.

Oznaki i formy choroby

Objawy zakażenia grzybiczego mogą się różnić w zależności od wieku pacjenta, stanu układu odpornościowego i charakteru krążenia krwi.

U osoby z silnym układem odpornościowym grzyb może utrzymywać się na skórze przez kilka miesięcy, nie dając się ujawnić. Może wystąpić lekkie swędzenie i lekkie zaczerwienienie skóry.

Leczenie i najlepsze lekarstwa

Zaawansowaną grzybicę leczy się tabletkami grzybobójczymi i maściami przeciwgrzybiczymi. Te ostatnie stosuje się po umyciu i osuszeniu stóp.

Środki ludowe zaleca się stosować tylko w początkowej fazie choroby, a także w celu łagodzenia swędzenia. Należy je stosować ze szczególną ostrożnością, ponieważ niektóre polegają na kauteryzacji skóry i mogą powodować oparzenia.

Jeśli chodzi o medycynę tradycyjną, stosuje się je na własne ryzyko pacjenta. Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatów zawierających ocet, glistnika lub mangan, gdyż może to spowodować oparzenia skóry.

Równolegle z leczeniem farmakologicznym można stosować kąpiele z kory dębu, rumianku lub szałwii. Kąpiel sodowa skutecznie zmniejsza swędzenie.

Środki zapobiegawcze

Chociaż na rynku dostępne są skuteczne i niedrogie metody leczenia grzybicy stóp, najlepiej nie dopuścić do rozwoju problemu. Zapobieganie zakażeniom grzybiczym polega na:

w codziennej higienie;
noszenie obuwia indywidualnego (szczególnie w publicznych prysznicach, łaźniach i na basenach);
regularne czyszczenie wnętrza butów amoniakiem;
codzienna zmiana skarpetek;
wzmocnienie i utrzymanie odporności.

Są to podstawowe, proste działania, które każdy może wykonać. Jeśli jednak dojdzie do infekcji, to aby zapobiec nawrotom, należy leczyć grzybicę stóp lekami przez kolejne 14 dni po całkowitym ustąpieniu wszystkich objawów grzybicy.

Grzybica stóp: objawy i leczenie, zdjęcie grzyba stóp

Grzybica stóp jest jedną z najczęstszych chorób w praktyce dermatologicznej. Występuje głównie w kulturach, w których zwyczajowo nosi się buty przez większość czasu i dotyka aż 70% dorosłej populacji.

Najczęściej grzyb stóp obserwuje się u osób starszych, a także tych, których odporność jest znacznie osłabiona, na przykład z cukrzycą, AIDS, zaburzeniami krążenia kończyn dolnych i innymi chorobami tego typu.

Często termin „grzybica lub grzybica stóp" odnosi się do uszkodzeń skóry podeszwowej stóp, paznokci i przestrzeni międzypalcowych przez grzybnię.

Patogeny

Wśród licznych rodzajów grzybów głównymi czynnikami wywołującymi grzybicę stóp są:

Trichophyton rubrum,
Trichophyton mentagrofity,
Epidermophyton floccosum.

Inne czynniki wywołujące infekcje grzybicze stóp, które nie są tak częste:

Trichophyton tonsurans jest czynnikiem sprawczym grzybicy u dzieci w Ameryce,
Candida,
Scytalidium hyalinum,
Scytalidium dimidiatum.

Wszystkie patogeny infekcji grzybiczych przystosowały się do pasożytowania w warstwie rogowej skóry, wytwarzając specjalne enzymy rozkładające keratynę. Ponadto ich błony (ściany komórkowe) zawierają manany - specjalne substancje, które tłumią lokalną odporność i przyczyniają się do rozwoju przewlekłego stanu zapalnego.

Drogi zakażenia i czynniki wywołujące chorobę

Uważa się, że niektóre rodzaje grzybiczych patogenów stóp są w stanie utrzymać swoją żywotność w złuszczonych płatkach skóry przez rok. Aby zarazić się grzybem, wystarczy, że takie płatki skóry z patogenem przykleją się do nóg, a następnie zapadną w warunki sprzyjające rozmnażaniu: wilgoć i ciepło.

Do najczęstszych infekcji grzybiczych stóp dochodzi:

W miejscach publicznych: łaźnie, łóżka plażowe, baseny, sauny, nawet po prostu piasek plażowy.
W rodzinie: wspólne obuwie domowe, brak indywidualnych ręczników na stopy, niski poziom higieny.
Nawyki: wymiana butów, skarpetek, noszenie cudzych butów (np. kapci gospodarzy podczas wizyty).

Czynniki sprzyjające zakażeniu:

Zmniejszenie lokalnych sił ochronnych w wyniku zaburzeń krążenia (na przykład z zapaleniem naczyń, zarostową miażdżycą kończyn dolnych), niektórymi chorobami przewlekłymi (HIV, inne stany niedoboru odporności, cukrzyca itp. ).
Długotrwałe pocenie się stóp u sportowców podczas długich treningów, latem podczas noszenia zamkniętych lub słabo wentylowanych butów.
Pęknięcia i maceracje na skórze stóp.

Generalnie mężczyźni chorują częściej niż kobiety, a wraz z wiekiem wzrasta częstość występowania grzybic stóp. Do grupy ryzyka infekcji grzybiczych stóp należą:

górniczy,
personel wojskowy,
osoby obsługujące kąpiele,
bywalcy łaźni i saun,
sportowcy.

Rodzaje chorób

W zależności od lokalizacji patologicznego ogniska skóry na stopie dotkniętej grzybem:

Grzybica międzypalcowa (dermatofitoza). Najczęściej obserwuje się go w postaci przewlekłej (płaskonabłonkowej) lub ostrej (międzywyprzeniowej).
Grzybica podeszwowa. Najczęściej objawia się złuszczaniem i rogowaceniem skóry stóp.
Dermatofitoza dyshydrotyczna. Na skórze stóp tworzą się bąbelki i pęcherzyki, często przypominające alergiczne zapalenie skóry.
Głęboka grzybica. W tym przypadku dotknięte są nie tylko powierzchowne, ale także głębokie warstwy skóry.
Grzybica paznokci. Infekcja grzybicza paznokci.

W zależności od rodzaju patogenu głównymi chorobami grzybiczymi stóp są:

Choroba sportowca wywołana przez Trichophyton mcntagrophytes.
Rubrofitoza wywoływana przez Trichophyton rubrum.

Rubrofitoza stóp: główne rodzaje i objawy

Rubrofitoza jest najczęstszą chorobą grzybiczą stóp. Występuje w prawie 70-90% przypadków.

Objawy

Klasyczna postać rubrofitozy charakteryzuje się zaczerwienieniem i umiarkowanym zgrubieniem (lichenizacją) skóry. Dotknięta skóra jest błyszcząca, z wzmocnionym wzorem, suchą powierzchnią z przypominającymi mąkę łuskami zgromadzonymi w obszarze rowków i fałd.

Zwykle choroba zaczyna się od trzeciego lub czwartego fałdu międzypalcowego, który jest najściślejszy. Następnie grzyb rozprzestrzenia się na inne przestrzenie między palcami, część podeszwową i tylną część stopy.

Następujące formy są charakterystyczne dla rubrofitii:

Często spotykane:

postać płaskonabłonkowa (głównym objawem jest łuszczenie się skóry),
forma keratynizująca - obecność „odcisków", zgrubień.
międzywyprzeniowe (opreloidowe),
dyshydrotyczny (z powstawaniem pęcherzy),
postać mieszana (wysypka pieluszkowa, pęcherze).

Na stopie

Wymazana rubrofitia płaskonabłonkowa ma najmniej wyraźne objawy i przebiega prawie niezauważalnie przez pacjenta. Jego główne objawy:

Przestrzenie międzypalcowe: łuszczenie się, obecność mącznych łusek, powierzchowne drobne pęknięcia.
Praktycznie nie ma żadnych skarg, a lekkie swędzenie może Ci dokuczyć.

W tej formie rubrofitoza może trwać dość długo. Jednak stopniowo obserwuje się postęp choroby, co prowadzi do pojawienia się postaci hiperkeratotycznych i mieszanych. Stopniowo pojawiają się:

zwiększona suchość skóry stóp,
szorstkość skóry,
pojawienie się szorstkich modzeli na podeszwie i bocznych powierzchniach stopy,
powstawanie głębokich i bolesnych pęknięć w okolicy pięty.

W przypadku rubrofitozy stóp obserwuje się 3 główne rodzaje złuszczania skóry:

Mączny.Naturalne fałdy i bruzdy skóry sprawiają wrażenie posypanych mąką.
W kształcie pierścienia. Zaczerwienione plamy z obwódką złuszczonego nabłonka.
Duży-lamelarny. W tym przypadku skóra złuszcza się na dużych talerzach.

W przestrzeniach międzycyfrowych

Podczas intensywnego pocenia się stóp, noszenia źle wentylowanego obuwia lub nieodpowiedniego leczenia, przestrzenie między palcami zaczynają okresowo ulegać zamoczeniu. Skóra staje się obrzęknięta, zniszczona, z głębokimi pęknięciami. Głównymi skargami pacjentów na tym etapie są swędzenie, bolesność, pieczenie.

Bez szybkiego i skutecznego leczenia proces stopniowo się pogarsza, co objawia się zwiększonym bólem i swędzeniem, które nasilają się wraz z ruchem. Na skórze przestrzeni międzypalcowych i bocznych powierzchni palców pojawiają się duże pęcherze, które następnie przekształcają się w nadżerki otoczone brzegiem białawego naskórka.

Na paznokciach

Płytki paznokciowe palców u nóg z rubrofitozą:

pogrubiony,
rozpadający się,
żółtawo-szary lub z brązowym odcieniem,
rzeźbione białe plamy, które następnie rozprzestrzeniają się na cały paznokieć.

Czasami oddzielają się od łożyska paznokcia, pogrubiają i przybierają wygląd ptasiego pazura lub wrastającego paznokcia, co powoduje dodatkowy dyskomfort dla pacjentów.

Powikłania rubrofitozy

Z reguły rubrofitia rozprzestrzenia się na inne części ciała: ręce, gładką skórę, włosy welusowe. Patogen wnika do nowych obszarów skóry drogą limfogenną, a także kontaktową (na przykład przenoszony przez ręce podczas mycia stóp).

Dłonie - uszkodzenie dłoni i paznokci.
Gładka skóra - zmiany na twarzy, fałdach pachwinowo-udowych, pośladkach, nogach.

W tym przypadku grzybica objawia się okrągłymi, różowoczerwonymi lub różowymi plamami z tendencją do zlewania się i wzrostu obwodowego. Ich powierzchnia pokryta jest łuskami, a wzdłuż krawędzi znajduje się zapalny grzbiet z małymi pęcherzykami i strupami.

Jeśli rubrofitia rozprzestrzeniła się na duże fałdy, pojawia się swędzenie.

Stopa sportowca: rodzaje i objawy

Stopa sportowca występuje znacznie rzadziej niż rubrofitoza i ma te same formy choroby:

Wymazany.
keratynizujące.
Wysypka pieluszkowa.
Z tworzeniem się pęcherzyków.
Paznokcie sportowca.

Następnie na bocznych powierzchniach i podeszwie stopy pojawiają się blaszkowate zgrubienia niebieskawo-czerwonej skóry. W środku wysypki znajdują się warstwy łusek, granice zmian są wyraźne. W przestrzeniach między palcami naskórek nabiera białawego odcienia.

W przypadku stopy sportowca pacjentom przeszkadza swędzenie, zwiększona suchość i bolesność skóry.

Opreloidalna (wyprzeniowa) postać naskórka charakteryzuje się zaczerwienieniem, obrzękiem i maceracją fałdów międzypalcowych. Często tworzą się pęknięcia i odczuwany jest ból.

Kiedy patogen wpływa na łuk stopy, często można zaobserwować postać dyshidrotyczną z tworzeniem się pęcherzy, które po otwarciu wyglądają jak mokre nadżerki o różowym lub czerwonym kolorze.

Stopa sportowca najczęściej występuje na dużym palcu (I) i małym palcu (V). Na grubości paznokcia, bliżej wolnego brzegu, tworzą się żółtawe plamy i paski, które stopniowo zwiększają się i zajmują cały paznokieć. Następnie paznokieć zaczyna się kruszyć, czasami odklejając się od łożyska paznokcia.

Ostra epidermofitoza Podvysotskaya

Główne objawy tej postaci stopy sportowca:

obrzęk stóp, palców,
obfitość pęcherzyków,
nadżerki płaczące,
maceracja fałdów międzypalcowych,
powiększone pachwinowe węzły chłonne,
wzrost temperatury ciała,
ból głowy,
trudności w chodzeniu z powodu bólu,
ogólna słabość.

Grzybica paznokci stóp: objawy i rodzaje

Oprócz czynników wywołujących rubrofitozę i naskórek, grzybicę paznokci mogą wywoływać grzyby drożdżowe z rodzaju Candida, a także niektóre inne grzyby.

Najbardziej typowe objawy grzybicy paznokci, które zaczynają się bliżej wolnego brzegu paznokcia:

przebarwienia, utrata naturalnego blasku,
pogrubienie płytki paznokcia,
występowanie hiperkeratozy podpaznokciowej,
zniszczenie paznokcia, oderwanie się od łożyska paznokcia.

W przypadku grzybicy paznokci występują 2 główne rodzaje uszkodzeń paznokci:

Normotroficzny: na grubości paznokcia widoczne są paski koloru białego i żółtawego.
Zanikowe: przerzedzenie, zniszczenie płytki paznokcia, jej oderwanie.

Diagnostyka grzybicy stóp

Specjalistą w leczeniu grzybicy stóp jest dermatolog, który w razie potrzeby może zaangażować w leczenie innych specjalistów.

Po rozmowie z pacjentem, wyjaśnieniu skarg oraz cech wystąpienia i przebiegu choroby lekarz zbada dotkniętą powierzchnię i zaleci dodatkowe badania, na przykład:

Badanie mikroskopowe z dodatkową obróbką materiału wodorotlenkiem potasu.
Badanie lampą Wooda.
Zaszczepienie podejrzanego materiału biologicznego na specjalne podłoża do wzrostu grzybów oraz podłoża dla bakterii.

Leczenie

Aby zapewnić całkowite wyleczenie, leczenie wszelkich infekcji grzybiczych stóp musi przepisać lekarz.

Generalnie leczenie grzybic stóp opiera się na następujących zasadach terapii:

Walka z czynnikiem zakaźnym. W początkowych stadiach choroby zwykle przepisuje się lokalne leki - maści przeciwgrzybicze, kremy, płyny. W ciężkich przypadkach należy zastosować ogólnoustrojowe leki przeciwgrzybicze.
Zwiększenie odporności i poprawa lokalnego krążenia krwi, leczenie choroby podstawowej.
Terapia odczulająca. Ponieważ grzybicy stóp często towarzyszą reakcje alergiczne, przepisuje się odpowiednio leki przeciwalergiczne, które pomogą poprawić stan pacjenta.

Leczenie w domu

Aby skutecznie leczyć grzybicę stóp, należy pamiętać, że grzyby rozmnażają się w wilgotnym środowisku. Wykluczając wilgoć, grzyby nie rozwiną się, a szanse na wyleczenie wzrosną.
Chroń członków swojej rodziny przed chorobami grzybiczymi. Należy im wyjaśnić, że od tej chwili nie można chodzić boso po mieszkaniu, zwłaszcza w łazience lub kabinie prysznicowej. Po wzięciu kąpieli lub prysznica należy zastosować środek dezynfekujący wannę, tacę i podłogę.
Codziennie myj stopy mydłem, zbierając wszystkie opadłe kawałki skóry serwetką, aby nic nie dostało się pod paznokcie.
Po umyciu stóp pamiętaj o osuszeniu przestrzeni między palcami papierem toaletowym lub suszarką do włosów, a następnie zastosuj przepisany przez lekarza środek przeciwgrzybiczy. Leczenie należy kontynuować przez kilka miesięcy nawet w przypadku całkowitego ustąpienia objawów grzybicy.
Używaj proszku podczas noszenia butów.
Noś białe bawełniane skarpetki (czyść codziennie). Zużyte skarpetki należy wygotować lub namoczyć w płynie dezynfekującym przez 10 minut. Buty należy dezynfekować za pomocą sprayów przeciwgrzybiczych.

Zapobieganie grzybicy stóp

Terminowe leczenie chorób, które mogą osłabić mechanizmy obronne organizmu lub zaburzyć krążenie krwi.

Wniosek

Grzybica stóp to jedna z najczęstszych infekcji grzybiczych skóry. W większości przypadków przestrzeganie prostych zasad zapobiegania pomaga uniknąć choroby, a leczenie w odpowiednim czasie zaczyna całkowicie pozbyć się grzybicy.